Necâset temizlemekte kullanılmış sular, bir yerde birikirse, bu suya bulaşan şeyler, pis olur.
Yahyâ Bin Zekeriyya, İmâm-ı a’zam hazretlerinin talebelerinin ileri gelenlerinden fıkıh ve hadîs âlimidir. 120 (m. 738)’de Kûfe’de doğdu. 183 (m. 799) senesinde Medâin’de vefât etti. Bu mübarek zat buyurdu ki: Abdestte, gusülde kullanılan suya (Müstamel su) denir. Bu su, İmâm-ı a’zama göre kaba necâsettir. Ebû Yûsüf’e göre, hafîf necâsettir. İmâm-ı Muhammede göre temizdir “rahmetullahi teâlâ aleyhimâ”. Bununla necâset temizlenir. Fakat, abdest alınmaz ve gusül edilmez. İçmek ve hamur yapmak mekrûhtur. Peştemala, elbiseye, kurnaya sıçrarsa ve necâset temizlemekte kullanılan her su, iğne ucu kadar sıçrarsa, kabı ve elbiseyi pisletmez. Necâset temizlemekte kullanılmış sular, bir yerde birikirse, bu suya bulaşan şeyler, pis olur. Abdestsiz veyâ cünüb olan kimse veya hâyızlı kadın veya müşrik, kâfir, necâset bulaşmamış olan avucunu bir yere sokup su alsa veya kolunu sokup, içindeki tası alsa, o yerdeki pis olmaz. Necâset üzerinden akan suyun yarıdan fazlası necâsete temâs ederse, bu su pis olur. Azı değerse ve necâsetin üç sıfatı suda bulunmazsa, pis olmaz. Necâset yanınca, külü temiz olur. Tezek yakarak ısıtılan fırında, ekmek pişirilir. Merkeb, domuz ve leş, tuz içine düşüp, tuz olsalar, temiz olurlar. Kuyuya düşen gübre, zamânla çamur hâline gelse, temiz olur. Necis boya ile boyanan kumaş ve beden, üç kerre yıkanınca temiz olur. Su renksiz akıncaya kadar yıkamak dahâ iyidir. Deriye, yaraya sürülen necis ilâcın ete karışan kısmı ve necis sürme çekilen göz yıkanmaz. Dışarıda kalan kısım ve yara üstündeki kurumuş kan, zarar vermeyecek şekilde yıkanıp...