Çok ama çok zor bir süreçten geçiyoruz…
Cumhuriyete, yurtseverlere kurulan tuzakları, zindanları, hayınlıkları, halka yapılan baskı ve “açlık eğitimi” zamanlarını yaşıyoruz… Evimdeki kütüphanenin önünde başımı kaldırdığımda o muhteşem esere gözüm takıldı… Artık yıldızlara ulaşmış sevgili Turgut Özakman’ın ölümsüz eserine takıldı gözlerim… Şu Çılgın Türkler kitabını daha piyasaya çıkmadan, sahibine rica ederek alıp, bir solukta okuyup yazdığım yazı düştü aklıma… “Bir kez daha paylaşmanın zamanıdır” diye düşündüm… Bakın neler anlatıyordu:
Hiç, 688 sayfa boyunca gözlerinizin sürekli dolduğu oldu mu?
Hiç, bir kitap boyu acıyı, kederi, gururu ve zaferi akıl almaz med-cezirler arasında adeta yaşadığınız oldu mu?.. Hiç, hıçkırıklarınızdan övünç duyduğunuz oldu mu?
Benim oldu! Elleri öpülesi Turgut Özakman’ın ‘’Şu Çılgın Türkler’’ kitabını okurken; başkaldıran, inanılmaz bir savaşı aklın alamayacağı bir azim ve kararlılıkla kazanan ve emperyalizmi topraklarından defeden bir milletin çocuğu olmaktan bir kez daha gurur duydum.
Mazlum milletlere meşale olmuş, bir millete bağımsızlığını ve haysiyetini kazandırmış, bugün yok sayılmaya çalışılan o müthiş varoluş kavgasını ve Mustafa Kemal ‘in askerlerini bir kez daha minnetle, saygıyla andım... Kitabın tümünü bu köşeye almak isterdim, ancak birkaç küçük bölümle yetineceğim için çok ama çok üzgünüm...