Sanırım yıllar sonra bu kupayı, süperstarların büyük egolarıyla hatırlayacağız. Dün sahaya çıkan takım, Neymar’lı Brezilya olarak adlandırılabilir ancak “Brezilya”lı Neymar olarak değil asla...
Tarihin hızı hızlanıyor, yani tarih ivmeleniyor. Dünya çok hızlı değişiyor. Bu çağ, artık internet çağı değil. O geçti. Bu çağ ‘sosyal medya’ çağı. Yeteneklilerin, güzellerin, başarılıların doz aşırı övüldüğü, kutsandığı; onların da kutsandıkça kendilerini ‘yarı Tanrı’ sandıkları bir çağ bu.
Futbol, bu dönüşümün en güçlü hissedildiği alanlardan biri. Adamlar genç, yetenekli, fit, yakışıklı. Boş vakitlerini kendilerine düzülen övgüleri okumak, maçları da bu övgüleri artırmak amacıyla geçiriyorlar. Neymar, Rusya’ya 2 kuaför getirmiş. Saçlarına da topa da kendisinden başka kimse dokunamıyor! Evet Neymar olağanüstü yetenekli, ama topu her aldığında bu becerisini ispatlamak zorunda değil. Takımı yavaşlatıyor, organizasyonu kısıtlıyor. Bu Brezilya son derece dengeli ve kaliteli bir takım. Tite gibi bir bilgenin bu dengeyi, Neymar’ın egolarına kurban edeceğini pek sanmıyorum.
Dün Kosta Rika karşısında top Neymar’ın ayağında ölmediği anlarda gayet organize ve akışkan bir Brezilya izledik. Ben bu takımı Amerika’da şampiyon olan Brezilya’94’e benzetiyorum; Pareira gibi bilge bir hocaları var, Taffarel gibi bir kalecileri var, Aldair gibi stoperleri var, göbekte Dunga’ları var, Romario potansiyeli olan bir santrforları var. Her şeyi tamam olan bir takım bu.
Tite, turnuvanın kalanında Neymar’a bu güzel takımın sahibi değil bir parçası olduğunu hissettirebilirse bence şampiyonluğa yürüyebilecek potansiyelleri var. Top kesinlikle Tite’de.
VİDEO HAKEMLER GAYET
İYİ
Futbolun dördüncü sanayi devrimini
yaşadığımızı hissediyorum ben. Hakemlere daha az itiraz, daha az
mobbing var. FIFA’yı, Infantino’yu,
IFAB direktörü Elleray’i canı
gönülden kutluyorum; bir uygulama ilk sınavında ancak bu kadar
başarılı olabilirdi.