Siyaset küremi cilalayıp masaya koydum. Hani şu camdan olan,
içinde dumanlar dönen, falcıların “Aaa! Burada bir yol görünüyor…”
dediği cinsten.
Ama bu küre öyle her şeyi söylemiyor. Soruyu doğru sormazsan seni
“bu konularda yorum yapamıyorum” diye azarlıyor. Neyse…
Dedim ki:
"Ey bilge küre… Kılıçdaroğlu CHP’ye döner mi?"
Küre bir süre sessiz kaldı. Sonra içinden ince bir duman çıktı,
hafif bir çıtırtı duyuldu. Gördüğüm ilk şey:
Ankara’da yeni bir genel merkez binası… Henüz iç dekorasyonu
yapılmamış ama koltuk savaşları başlamış.
Bir tabela asılıyor: “Burası kesinlikle yeni bir parti binası
değildir.”
Altında küçük puntolarla: “Ama olur da gerekiyorsa, olur…”
Küre mırıldandı:
“Özgür Özel ve arkadaşları, 'önlem olsun' diye erken kamp çadırı
kuruyor.”
Dedim: "Daha seçime 3 yıl var?"
Küre güldü: “Bu ülkede 3 yıl 300 yıla eşdeğer siyaset
açısından.”
Bir de Ekrem İmamoğlu çıktı küreden. Ama yalnız.
Etrafında eskiden 50 kişi varken şimdi sadece 4 kişi kalmış.
Biri sosyal medya sorumlusu, biri danışman, biri danışmanın
danışmanı, diğeri kahve getiren.
İçlerinden biri hafifçe eğilip şöyle dedi:
"Başkanım ben itirafçı olayım mı? Diğerleri
öyle...