Arap Baharı’nın tek yıldızı Tunus’tu. Yoksul seyyar satıcı
Muhammed Buazizi’nin uğradığı zulmü protesto etmek için 17 Aralık
2010’da kendini yakmasıyla başlayan hareketler Arap otokrasilerinin
çoğunu yıkmıştı. Fakat sonuçta ya kanlı iç savaşlar çıkacak veya
yeni otoriter rejimler kurulacaktı.
Tek istisna Tunus’tu.
İslamcıların âlim ve bilge lideri Raşid Gannuşi güç zehirlenmesinden uzak, mütevazi bir insandı ve gerçekten demokrattı. Laikler ve sivil toplum kuruluşlarıyla uzlaştılar.
Tarihçi Şükrü Hanioğlu’nun deyişiyle “son derece kırılgan ‘seküler- İslâmcı’ fay hattına sahip Tunus toplumunda tarafların bunun etrafında kutuplaşmak ve çatışmak yerine uzlaşmayı tercih etmeleri belirleyici olmuştur.”
Uzlaşmayla yapılan sivil 2014 Anayasasına 2015 Nobel Barış Ödülü verilmişti.
MISIR VE TUNUS
Mısırdaki İhvan’la mukayese edildiğinde Tunuslu İslamcılar daha açık fikirli oldukları görülür. Mısır’da İhvan tarafından hazırlanan Anayasa da Tunus’un 2014 Anayasası da besmele ile başlıyordu. İslam’ın devlet dini olduğu belirtiliyordu. Fakat İhvan Anayasası “Şer’i hukuk” ve hatta “Sünni...