Bolu’dan Ayhan Bayar: “Ye’cüc ve Me’cüc nedir, kimlerdir? Çıkmış
mıdır?”
YE’CÜC VE ME’CÜC İNSAN CİNSİNDEN ÇIKAR
Kur’ân’da iki âyette geçen Ye’cüc ve Me’cüc, ateş ve kıvılcım manasına gelen “ecic” kökünden türemiştir.
Ye’cüc ve Me’cüc çıkmış mıdır, bilinmez. Fakat bilinen o ki, insanlığın yekûn bir yanı bu gün Ye’cüc ve Me’cüc’ü aratmayacak bir hunharlık ve kendini bilmezlik içindedir. Diğer yanı da ses çıkarmayarak bu hunharlığa ve kendini bilmezliğe manen ortak bir pozisyon sergilemektedir. Yani Ye’cüc ve Me’cüc insan cinsindendir. Öyleyse Ye’cüc ve Me’cüc diye bir ucube mahlûk sınıfı aramayacağız.
Nitekim Kur’ân, Ye’cüc ve Me’cüc diye ifade ettiği bozguncu, fitneci, fesatçı, mütecaviz, vahşî, saldırgan, yağmacı, yıkıcı ve zalim iki kabilenin şerrinden ve saldırılarından medenî ve mazlûm kavimleri korumak için Hazret-i Zülkarneyn peygamberin bir sed inşa ettiğini bildiriyor.1 Bu sed demir ve bakır eritilip dökülerek müstesna bir mimarî ile yapılmıştır.2 Kimi müfessirlere göre bu sed Çin Seddi’dir, kimilerine göre bu sed Yemen’de veya Kafkasya’da ya da Buhârâ’nın ortasında yer alan Kokya Dağı’nda yer almaktadır. Bediüzzaman (ra) bu seddin Çin Seddi olma ihtimalinden bahseder.3