Bu “pembe otobüs” tartışması yeni değil. Türkiye’nin gündemine arada bir getirilir. Daha önce İstanbul’da ve Ankara’da “pembe metrobüs” ve “pembe vagon” uygulaması gündeme getirilmiş ancak toplumun önemli bir kesimi karşı çıkmıştı. O zamanlar da yazmıştık. Uygulanamadı.
Saadet Partisi, 2012’de ortaya attığı “Pembe Metrobüs” projesi için toplanan imzaları İBB Başkanı Kadir Topbaş’a göndermiş, tepkiler üzerine kampanya bir sonuç vermemişti. Daha sonra sosyal medyada 2014’te başlatılan “#yerimiişgaletme , #bacaklarınıtopla hashtag’i ile başlatılan “çığlık” kampanyasında erkeklerin metrobüs, otobüs, metro gibi toplu taşıma araçlarında kadınları nasıl rahatsız ettiklerini gösteren fotoğraflar paylaşılmıştı. Hemen üzerine atlandı.
Pembe “çare” yoksa “çaresizlik” mi desek, yeniden gündeme geldi.
2015’teki Özgecan cinayetinden sonra da çözüm olarak da sunulmuştu.
Benim anımsadığım 2016 yılının başında Sivas’ta kadın şiddetinin ve tecavüzlerin “önüne geçmek için pembe otobüs uygulaması” başlatıldı. Ayrıca 12 Şubat’ta ilk pembe taksi, törenle göreve başladı. 08.00 ile 20.00 arasında çalışacak ve erkek müşteri almayacak. Araç kadınlara özel olduğu gerekçesiyle lambalarından koltuk kılıflarına, direksiyonundan vites topuzunu kadar pembeye boyandı. Oyuncaklı, barbi reklamı tarzı oyalamalar.
Pembe otobüsler Bursa’da, Malatya, Şanlı Urfa, Kahraman Maraş’ta denendi…