Kılıçdaroğlu çektiği videoyla gündeme “bomba” attı. Partisinin grup konuşmasında da iddiasını sürdürdü…
Doğal olarak “mahalleler” karıştı. İktidar çevresi çok sert açıklamalarda bulundu. Birden…
Gündem, uyuşturucu oldu.
Gündem, uyuşturucu parası oldu.
Gündem, Kılıçdaroğlu’nun uyuşturucu parasının, cari açığın kapatılmasında kullanıldığı iddiası oldu.
Bu beni yıllar öncesine götürdü:
Tarih: 1 Haziran 2005.
Neoliberalizmin kurucularından 93 yaşındaki Milton Friedman,
ABD'nin Harvard, Cornell, Stanford, Yale, Berkeley gibi
üniversitelerinden -çoğunluğu neoliberal- 530 akademisyen ile
bildiriye imza attı: “Yasallaştırın!”
Konu, uyuşturucu idi.
Konu, marihuana/esrar yasağının ABD bütçesine zararı idi.
Hazırladıkları rapora göre:
-“ABD'de marihuana kullanma yasağının önlemleri, her yıl bütçeye 7.7 milyar dolarlık yük oluşturuyor. Serbest kalması ve vergilendirilmesi sayesinde ekonomi yılda 10-14 milyar dolar kazanç sağlayacaktır.”
Medya bildiriye büyük destek verdi. Ve yapılan kampanyalar ile kamuoyu desteği sağlanarak 2005 yılından başlayarak marihuana 18 eyalette serbest bırakıldı, suç olmaktan çıkarıldı.
Oysa. 1970'lerin sonunda Başkan Carter'ın yakın dostu olan ve marihuananın serbest bırakılması için başkanı ikna eden Atlantalı doktor Peter Bourne'un başına neler getirildi neler…
Peki…2000'lerde hava birden neden değişti?
Mesele para idi…
Mesele, neoliberalizmin dünyaya-insana sadece “kâr odaklı” bakmasıydı! Pazarda her şey alınıp satılmalıdır. Ki sadece ABD değil…
Birleşmiş Milletler insana zararlı gördüğü uyuşturucular için 1961, 1971, 1988 ve 2020 yıllarında kararlar aldı. Marihuana/ esrar, uyuşturucu kapsamında kalmaya devam etti.
Bu karara rağmen bazı ülkeler esrarı “eğlence amaçlı” kategoriye sokup 2000'lerden itibaren serbest bırakmaya başladı. Bazı örnekler vereyim: