Yunan edebiyatında ilk kez MÖ. 5’inci yüzyıl başında ortaya çıkan parrhesia kavramı, hakikati söylemek anlamına gelir.
Parrhesiastes ise, hakikati söylemeyi görev edinen dürüst cesur kişidir.
Kandırma yerine dürüstlüğü, sessiz kalma yerine hakikati, güvenlik yerine tehlikeyi, yaltaklanma yerine eleştiriyi, kendi çıkarını koruma veya kayıtsızlık yerine ahlaki ödevi tercih edendir parrhesiastes…
Sorunu gören-bilen, insanları yaklaşan tehlike konusunda uyaran parrhesiastes, günümüzde kötü haber getiren/felaket tellalı kişi konumuna indirgendi.
İnsanların öğrenmek değil, duymak istedikleri “hakikat” oldu! Düpedüz yalan söyleyen kurnazlar bağışlanır, demagoji yapanlar alkışlanır oldu!
Bertolt Brecht, “Leben des Galileo” (Galileo’nun Yaşamı) eserinde parrhesiastes örnek olarak Galileo Galilei’nin öğrencisi Andrea Sarti’yi gösterdi.