HER cenaze bir şekilde insanın ruhuna hançer gibi saplanıyor. Gencecik insanların ve onların ailelerinin öykülerini okuyup, öğrenip isyan etmemek mümkün değil. Bu gençlerin pisi pisine ölmediklerine ikna olmak da çok güç. Siyasi liderlerin, hamasetini kabullenmek de. Zaten cenazelerden gelen görüntüler, o görüntülerde tanık olunanlar muhafazakâr toplumun da kendisine dayatılan bu yeni durumu kabullenmediğini gösteriyor.
Gerçi PKK’nın terör eylemleri, korkulduğu gibi sivillere yönelik olarak da yaygınlaşmaya başladığında, nefret söyleminin, öfkenin, intikam tutkusunun etkisinde kalmak kolaylaşacak. Öyle bir tırmanışta ise koca ülke Türk’üyle Kürt’üyle, Sünni’siyle Alevi’siyle kendi geleceğini de uçurumdan atmış olacak.
Tam da bu nedenlerle, bu toplumun, kendisini biraz daha ciddiye alan, kendisine biraz daha fazla saygı gösteren liderlere ihtiyacı olduğuna şüphe yok. Hele ki siyaset sınıfının çocuklarının ölümün olduğu yere gitmeyi bırakın, gölgesinin düştüğü yerlere bile gönderilmediklerini biliyorsanız.