Nisan ayı ile birlikte yeşeren bahar, Hz. Peygamber (sav) sevgisini, özlemini, hatırasını daha bir canlandırıyor. O, aramızdan, içimizden birisi olarak, insan olana has taşıdığı rikkat, özen, hassasiyetiyle halen bize “güzel örnek” olmaya devam ediyor. Alemlere Rahmet Sevgili Peygamberimizin, modern insanın yaşadığı yalnızlıklara ve çağımızın buhranlarına dair işaret ettiği ruhi/moral yenilenme hakkında neler düşünüyoruz?
Onun aziz hatırasını hasretle yad etmeyi elbette çok önemsiyoruz. Bununla birlikte peygamber sevgisi ve ihtiramından yola çıkarak kuracağımız toplumsal medeni tasavvur hakkında zihin yorduğumuz söylenebilir mi? Dünyaya has bu kadar yoğun hoyratlaşmaları yaşadığımız bir eşikte, Hz. Peygamberin (s) sevgisini, küçük bir tespih tanesinde durdurmaktan öteye geçebiliyor muyuz? Ki, o küçük tespih tanesinde bir lahza hasretle yanmayı bile özlerken, bunca dünyevi koşu arasında... Hz. Peygamber, ne kadar aramızda... Ne kadar içimizde...