Arkadaş çevremde çoğu insanda bir yorgunluk, karamsarlık var.Artık evinden çıkmak isteyen pek yok.Bana ve arkadaşlarıma özel olan bir şey mi bu yoksa daha yaygın bir şey mi bilemiyorum.Ama çağımızın, yaşamımızın paranoyalarından bıkıp kendi özelinin -olabildiği kadarıyla- sükünetine çekilmenin de önemi anlaşılabilir bir şey tabii.Sosyal bir yaşamdan asosyal yaşama geçebilmek o kadar kolay bir iş değildir. Bunun için güçlü bir felsefeye veya inanca ihtiyacınız var.Bu pazar günü bir seküler arayışı olanlara küçük bir tavsiyem olacak.Ben bunu Alain de Botton'un 'Proust hayatınızı nasıl değiştirebilir?' adlı çalışmasının son bölümünde buldum.Kendi yaşamıma çok uydu, beni çok rahatlattı, belki size de faydası olur diye burada anlatacağım bunu. CHARDIN'IN RESİMLERİ