İslam’ın kendisini tartışmaktan çok Müslümanların hal-i pür melâlini tartışmak gerek. Asırların ezikliği bir kere üstümüze sinmiş durumda ve bu eziklikten kurtulmak gibi bir çaba da açıkçası ufukta görünmüyor. Geçmişin şaşasına kapılıp giden romantiklerimiz var. Bu romantiklerin de tarih bilgisinin ne kadar sıhhatli olduğu ise çoğu kez şüpheli. Geçmişi yorumlamak yerine adeta iman alanı gibi telakki ederek bizlere masal anlatma gayreti içinde olan çok güçlü bir kesim var ve maalesef toplumu da bunlar etkiliyor. Dün nelerin doğru nelerin yanlış yapıldığını anlamak yerine herkes bir lideri kutsamak ve onu evliya mesabesine çıkarma yarışında. Bu hastalık maalesef tüm Doğu’ya sirayet etmiş durumda. Bizim güya en batıcı sol-Kemalist-Marksist çevreler bile aynı hastalıkla malul. Her cenahın para eden bir takım metaları ve bunları da hunharca kullanmaktan çekinmiyen bir entelijansiyası var. Çekinmiyorlar çünkü bu işlerde hem büyük rant var hem de alıcısı çok.