Geçen hafta muhafazakâr kitlenin daha doğrusu Türkiye’nin ortalama Sünni-Türk-Kürt seçmeninin neden Sol-Kemalist-Marksist çizgiden uzak durduğunun bir çözümlemesini yapmaya çalışmış, bu uzak durmanın bu kitlenin tutuculuğu ya da körlüğünden değil asıl bu üstenci çevrelerin bağnazlığı ve tutuculuğundan kaynaklandığını göstermeye çalışmıştım. Ancak gelen eleştiriler ve bazı eş dost ve arkadaşların eleştirisi bana bir kez daha İsmet Özel’in şiirlerinden bir mısra hatırlattı: “İnsanlar hangi dünyaya kulak kesilmişse, diğerine sağır. ” Yazdıklarımdan yola çıkarak AK Parti’nin doğruları ile beraber her türlü yanlışını da meşrulaştırdığımı düşünenlerden, AK Parti’nin gizli ajandası olduğunu bilerek görmezden geldiğim iddiasına kadar her türlü iddia ile karşılaştım. Ama üzülerek gördüğüm şey özellikle eleştirimin muhataplarınca anlaşılamadığı; dahası yazıyı okuduklarından dahi beni şüphelendirmeleri idi. *** Gerçekten de Türkiye’nin sığ siyasi havası içinde analiz yapmak çok tehlikeli. Bu tehlikeyi bilerek bir de işin tersine, AK Partili muhafazakârların Alevilik ve Aleviler konusundaki çifte standardını değerlendirmek istiyorum. Daha önce de yazmıştım, AK Parti sürekli olarak tek parti devri olaylarından yola çıkarak Alevilerin neden CHP’ye oy verdiklerini anlamadığını ifade ediyor. Bu eleştirinin haklı-haksızlığı başka bir konu, ben işin güncel boyutuna bakacağım. Öncelikle şu soru cevaplanmalı: AK Parti 2002’den beri Alevilere ne verdi? Devlet adına edilmiş, o da “Dersim” için edilmiş bir özür var. Yakın dönemdeki olaylarla ilgili ise hâlâ yasaklar devam ediyor.