Peygamber Efendimiz (sav) şöyle buyurmuştur:
“Sevdiğinizi çok aşırı sevmeyin, bir gün nefret edebilirsiniz. Nefret ettiğiniz kişilerden de çok fazla nefret etmeyin, bir gün sevebilirsiniz.”
Kendimizi ve geçmişimizi gözden geçirirsek hepimizin bu duyguyu yaşadığımızı fark edebiliriz. Belki itiraf etmek kolay olmaz, ama bilinçaltımıza doğru seyahat ettiğimizde karşımıza çıkacaktır.
Gerçi biz “sevgi eksikliği” yaşayan bir toplumuz, daha çok ani nefretlerimiz ve önyargılarımızdan dolayı sevmeyi unutmuşuz ya da unutturmuşlardır.
Tökezlediğimiz anda canımız yandıysa, “sevgi” nefrete kolaylıkla dönüşüverir. Nefretimiz sürerken; cüzdanımıza ya da nefsimize hoş gelen menfaatlerle karşılaşınca da “nefret” sevgiye dönüşüverir.