Çocuklar, ana-babasının sadece kendisinin olmasını, ilgi ve sevgilerinin sadece kendisine yönelmesini isterler. Çocuğun kendisi için beklediği sevginin bir başkasına yönelmesi karşısında duyduğu üzüntü, kıskançlıktan ileri gelir. Çocuklarda kıskançlık duygusu ana-baba ve kardeşlere yöneliktir.
Kıskançlık; sevilen kişinin başkasıyla paylaşılmasına katlanmamak olduğuna göre, sevginin var olduğu her yerde görülür. Bu yüzden de insan için tabii bir duygu kabul edilir. Kıskançlığın kökeninde birtakım karmaşık duygular rol oynar.
Kıskançlığın beklenen ilgi, sevgi ve şefkati bulamamak olduğu göz önüne alınırsa kızma duygusu, gücenme olarak da tarif edilebilir.
Kıskançlığın temelinde çocuğun annesi ve babasının yalnızca kendisini sevmesi arzusu yatar. Kendisine yönelmesini beklediği sevgi ve ilginin bir başkasına yönelmesi karşısında çocuk üzüntü ve öfke duyar. Bunlar arasında çoğu zaman anne-babayı belki de en çok zorlayan duygu, kardeşe ve ebeveynlere yönelen kızgınlık ve kıskançlık duygularıdır. Yeni doğan kardeşini kıskanan bir çocuk, anne babanın bilinçli ve olumlu...