GİRİŞ Yazı dizimizin bundan önceki iki bölümünde Mısır’da 1952 yılında gerçekleşen darbeden sonra Türkiye’nin Kahire Büyükelçisi Hulusi Fuad Tugay’ın ihtilalinin lideri, ülkenin en güçlü kişisi olan Yarbay Abdülnasır Cemal’e herkesin önünde tavır koymasının yol açtığı krizi anlatmıştık.
Nasır, bunun üzerine 1954 yılı başında Büyükelçi Tugay’ı “İstenmeyen Adam” ilan ederek ülkeden sınır dışı etmişti. Bu tasarruf Türkiye ile Mısır arasında ihtilal sonrasında zaten bir belirsizlik içine girmiş olan ilişkileri daha da büyük bir bunalıma sokmuştu. Bununla birlikte ilişkiler kesilmiş değildi, soğuk bir şekilde seyrediyordu. Peki bu ilişkilerin düzeltilmesi şansı var mıydı? Dönemin Başbakanı Adnan Menderes, her şeye rağmen iki ülke arasındaki bağları onarmak, Nasır ile barışmak niyetindeydi. Ancak 1958 yılında bu amaçla yaptığı bir diplomatik hamle Türkiye cephesinde ağır bir kazaya uğrayacaktı. Bugün, söz konusu kazanın o dönemde Demokrat Parti iktidarı tepesindeki güç dengesiyle de ilişkili olabileceği işaretlerini taşıyan öyküsünü okuyacağız...
1- MENDERES’TEN NASIR’A BARIŞMA MESAJI: