Kuzey Irak’ta ve güneydoğudaki PKK hedeflerine düzenlenen hava baskınları -başka üslerin de görev almalarına karşılık- çoğunluk bu filolardaki F-16 pilotları tarafından icra edilir.
Diyarbakır’daki F-16’lar bu tür operasyonlar söz konusu olduğunda havalandıktan sonra rotalarını çoğunluk güneydoğuya, doğuya doğru çevirir. Oysa 15 Temmuz 2016 gecesi saat 22.35’de altılı kol olarak havalanan F-16 pilotları, yönlerini bu kez batıya, Ankara’daki Akıncı Üssü’ne doğru çevirdiler.
*
Bu pilotların savcılık ifadelerine baktığınızda, hepsi 15 Temmuz akşamı kendilerine verilen “terörle mücadele harekâtı görevi” için Diyarbakır’dan havalandıklarını söylüyor. Ancak burada bir tuhaflık var. Terörle mücadele için havalanan uçakların yönlerini Ankara’ya doğru çevirmeleri işin tabiatına ne kadar uygundur?
Ters giden başka bir şey daha vardı o akşam. F-16 uçakları, Genelkurmay Başkanlığı’nın saat 19.05 itibarıyla Türk hava sahasını bütün askeri uçuşlara kapatmış olmasına, hiçbir kalkış yapılamayacağı yolunda yayımladığı emre rağmen havalanmıştı.
Üstelik üssün komutan vekili Kurmay Albay Özkan Edip Akgülay, kalkış hazırlığından haberdar olur olmaz Eskişehir’deki Birleşik Hava Harekât Merkezi’ni (BHHM) arayarak Diyarbakır’a bir kalkış emri verilmediğini tespit etmişti. Akgülay, hemen 181. Filo karargâhına giderek, telsizle uçaklara kendisinden talimat beklemelerini söylemiş ve kuleye de kendisinden habersiz kalkış yapılmaması emrini vermişti. Ancak Akgülay’ın uçaklarla telsiz irtibatı kurma çabaları hiçbir sonuç getirmedi. F-16’lar bütün uyarılara rağmen havalandı. Bir anlamda korsan bir uçuştu bu.