Çocuk bir gün gece bire kadar film seyrediyor. Aile bireylerinden çıt çıkmıyor. Ertesi gün saat onda baba “Bu saatte niye ayaktasın evladım? Haydi doğru yatağa!” diye çemkiriyor...
Birkaç ay boyunca evde okul ve derslere ait hiçbir şey konuşulmuyor. Ama ilk veli toplantısından sonra ders çalışmayla ilgili evde sıkıyönetim ilan ediliyor.
Baba marketten abur cubur alıp eve geliyor. Anne bunların yenmesini yasaklıyor.
Çocuğa dokuz yaşında tablet alınıyor. Birkaç ay boyunca çocuk günde beş saat tabletle oynuyor. Ama üç ayın sonunda birden ebeveynlerin aklı başına geliyor ve tablet evden gidiyor.
Yani öyle bir ev ki ne zaman ne olacağı asla tahmin edilemiyor.
İşte böyle hayatların yaşandığı evlerdeki ebeveynlere "tutarsız ebeveynler" deniyor. Ve bazen aşırı hoşgörülü, bazen inanılmaz baskıcı, bazen ilgisiz, bazen koruyucu olan ebeveynlerin çocukları da ileride dengesiz kimseler oluyor!..