Kimi sevinçler vardır,
taşkındır. Gürültülü ve abartılıdır. Maddi sebeplere bağımlı bir
mecburiyet olarak yaşandığı için sadelikten uzak ve
samimiyetsizdir.
Ağza tıkılan kocaman bir lokma
gibi zorlayıcı ve ihtiraslıdır.
* * *
Kimi sevinçler de vardır,
sakindir. Zamanın içinde sessiz bir şekilde demlenir.
Vakti geldiğinde de mevsimine
kavuşan bir çiçek gibi açar.
İşte sevincin en mütebessim, en
huzurlu, en dinlendirici hâline bayram denir.