Eskiden aynı anda hem Atatürk hem de cumhuriyet üzerinden
"işlem" yaparlardı.
Şimdi varsa yoksa Atatürk, cumhuriyeti anan yok.
Vaktiyle "Cumhuriyet mitingleri" bile yaparlardı.
Daha eskiden de dönemin kudretli orgenerali Çevik Bir, 28 Şubat
sürecinde savcıları brifinge çağırırken, "Cumhuriyetin savcıları
gelir, meşrutiyetin savcıları gelmez" demişti.
Hülasa, "cumhuriyet ayağını" gayet iyi çalıştırıyorlardı.
Anlaşılan o ki bu ayak kadük kalmış.
Bilmiyorum, belki de Z kuşağına yutturmakta zorluk
çekiyorlardır.
Zira, cumhuriyete karşı çıkıp da "meşrutiyet" isteyen veya
"saltanat gelsin" diyen yok.
Tam aksine...
29 Ekim 1923'te Teşkilat-ı Esasiye Kanunu'na "Türkiye devletinin
dini, Din-i İslam'dır" ibaresi eklendiğinden bahisle, "Cumhuriyet,
İslam Cumhuriyeti olarak kuruldu" diyenler var.
Gerçi vaktiyle de "meşrutiyet" gelsin diyen yoktu ama hem kuşak
farkı vardı hem de "Yersen de bu yemesen de bu!" yollu ceberut
aşamaya ulaşmışlardı.
Demem o ki "işlemden" randıman almaları için...