Ziya Paşa'nın "Nush ile uslanmayanı etmeli tekdir; tekdir ile
uslanmayanın hakkı kötektir" özdeyişi şiddeti nihayetinde bir
koşula dayandırır.
Koşul mu?
Nasihat/uyarı ve azarla yola gelmektir. Yoksa dayağı hak ettin
demektir.
Gelgelelim, başlığa çektiğimiz "atasözünde" hiçbir koşul yoktur.
Ebeveynlere (özellikle de babalara) kızlarına dayak atmaları
koşulsuz öğütlenir.
Şudur: Şayet anandan kız olarak doğduysan her halükârda dayağı hak
ettin demektir.
Bence de felaket bir zihniyet!..
Yeni yetmeler "Böyle atasözü mü olur?" demesinler. "Kızını dövmeyen
dizini döver" adlı bir film bile var, 77 yapımı.
Şu sahne de söz konusu filmin özetidir: Karakolda kızına tokat atan
babanın yanına sokulan komiser "Artık çok geç!" der, "Bu tokat daha
evvel atılmalıydı." Kahrolan baba kapıya başını yaslayarak,
"Haklısınız!.. Kızını dövmeyen dizini dövermiş!" diye
hayıflanır.
Dövülmesi önerilen Sevil adındaki kızımızı Müjde Ar, babasını
Müşfik Kenter, komiseri de Selim Naşit canlandırır. (Evet, Adile
Naşit'in...