Giyotine giderken celladına dönüp, "Başımı gövdemden ayırdıktan
sonra saçlarımdan tut ve onu şu kalabalığa göster" demişti
Danton, "Bu baş buna değer!.."
Descartes böylesi bir vasiyet verecek kadar şanslı
değildi.
Gerçi giyotinden değil, zatürreden gitmişti.
Fakat öldükten sonra kafasına gelenler giyotinden daha beterdi.
"Ölmek suretiyle vefat ettiği" İsveç'ten cesedini
almak için arkadaşlarının gönderdiği tabut kısa geldiğinden
kafasını kesip gövdesini Fransa'ya gönderdiler.
(Fransa'nın İsveç büyükelçisi de fırsat bu fırsat diyerek filozofun
sağ işaret parmağını kesip hatıra olarak almıştı.)
Paris'te büyük bir törenle gövdesi gömüldü.
Belirli bir süre sonra da bir kara subayı, kafasını
bulunduğu...