Gündemleri saniyelerle yarışır şekilde tükettiğimiz günlerden geçiyoruz.
En mühim gözüken konu, bir sonraki haberin dolaşıma girmesiyle ömrünü dolduruyor.
Sadece konular değil tüketilen; bir de sahte, kaypak, buram buram pragmatizm kokan duygular geçidi yaşanıyor…
En acıklı görünüme büründürülmüş suratlar, en çok hissiyatın yansıtılmaya çalışıldığı kalemler…
En koyu acının ömrü bile birkaç günle sınırlandırılmış gibi!
Üstelik hüzün, kişiye değer katabildiği ölçüde itibar kazanır olmuş.