“Ülkemizde az sayıda kaliteli komedyen yetişiyor” diyorlar…
Katılmıyorum!
Memlekette bir sürü komedyen var ama bunu meslek değil yaşam biçimi
haline getirmişler.
İnsanlarımız da trajikomik bir senaryonun içinde yaşıyorlar ve bu
durumu artık yadırgamıyorlar. Öyle ki, bu artık Türkiye’de bir
yaşam biçimi haline geldi.
Yakında trajikomik kelimesinin açıklaması olarak belki de kısaca
‘Türkiye’ yazacaklar.
Bir yanda bakıyorsunuz doğa katliamı, kadın cinayetleri, çocuklara
taciz, hayvanlara eziyet; içiniz acıyor…
Derken bir bakıyorsunuz elindeki güçle cahilliğini örtüp kimlik
kazanmaya çalışanların yaptığı abuk sabuk açıklamalar, saçma sapan
olaylar; içiniz kanıyor…
“Yok artık!” diyorsunuz.
Ama tabii hem ağlatıp hem güldüren tüm hikayelerde olduğu gibi
sonunda kalbinizde buruk bir acı kalıyor.
Halkı kandıranlara kızıyor, kananlara acıyor, en sonunda da
kendinizi bunlardan soyutlayarak “İnsanlar hak ettiğini
yaşarmış. Müstahak bunlara!” deyip oturuyorsunuz.
Oysa hepimize müstahak!
* * *