Bu yazı daha önce 19 Aralık 2010 günü Hürriyet gazetesinde yayımlanmıştı. Bazı yazılarımı tekrar yayımlamam elbette tembellikten değil. Tam tersine Türkiye’de pek bilinmeyen, pek önemsenmeyen hümanist değerleri yoksul sevmezlerin gözüne sokmak, topuklarına pıtrak yerleştirmek, kısacası uyuşuk ruh ve beyinleri rahatsız etmek. Önden buyurun efendim!
***
Öylesine çok nedeni var ki bu kitap yazısına nereden başlayacağımı bilemedim. Yazarı Bartoloméo de las Casas’tan mı? Tam adı “Yerlilerin Gözyaşları, Yerlilerin Yok Edilişinin Kısa Tarihi” (İmge Kitabevi) olan kitaptan mı? Yoksa, Bartoloméo de las Casas ve Dom Helder Camara’dan, Güney Amerika “Kurtuluş Teolojisi”nden habersiz, bu ülkede sol ilahiyattan (teolojiden) söz eden zevattan mı?
Önümüzdeki günlerde, haftalarda, aylarda Kurtuluş Teolojisi’ne, sol ilahiyat yanılsamasına gelmek için işe yazardan ve kitaptan başlayacağım.
“Latin Amerika’da sömürgeciliğe karşı direnen ilk gerilla önderi Kasik Hatuey, adaya çıkışlarından itibaren İspanyolların eline geçmemeye çalıştı. Çünkü onları tanıyordu ve neler yapabileceklerini biliyordu. Ama sonunda yakalandı ve diri diri yakıldı. Yakılma nedeni, zalim Hıristiyanların eline geçerek işkence ile öldürülmekten kurtulmak için kaçması ve kendini savunmuş olmasıydı. Kazığa bağlandıktan sonra, yanına yaklaşan Aziz Francisco tarikatından bir keşiş, Tanrı’dan ve Hıristiyan inancından bahsettikten sonra, celladın kendisine tanıdığı bu kısa zaman süresi içinde eğer Hıristiyanlığı kabul ederse günahlarından kurtulacağını ve öldükten sonra cennete gidebileceğini söyledi. Hatuey, keşişin söylediklerini dinledikten sonra bir an düşündü ve bütün İspanyolların cennete gidip gitmediğini sordu. Keşiş, ‘Evet, cennetin kapıları iyi İspanyollara açıktır’ dedi. Kasik Hatuey keşişe şu cevabı verdi: ‘O zaman ben cehenneme gideyim, çünkü cennette İspanyollarla karşılaşmak istemiyorum.’” (Kitaptan)