Okuyacağınız yazıyı 11 Haziran 2006 günü “Monşerler ve Hacıfışfışlar” adıyla Hürriyet gazetesinde yayımlamıştım. Şu günler gerekli gördüğüm için başlığı tersine çevirerek yayımlıyorum:
***
Monşerler ve hacıfışfışlar
“Hacıfışfışlar” Dışişleri Bakanlığı mensuplarına yani “Hariciyeciler”e “Monşer” (Mon Cher) derler hakaret olsun diye, ama Hariciyeciler kimseye “Hacıfışfış” demezler.
*
Bu benim tarzım: Gündemden düştüğü ve unutulur gibi olduğu zaman bir konu hakkında yazmak hoşuma gidiyor. Hacıfışfışlar, Türk Silahlı Kuvvetleri’ni ve Dışişleri Bakanlığı’nı ele geçirmek isterler. TSK, Hacıfışfışların fesadengiz amaçlarını çok iyi bildiği için, yönetmelik ve özel yöntemlerle kendini korumayı başarmaktadır. Dışişleri Bakanlığı, TSK kadar koruyucu donanımlı olmasa da Bakanlığın cumhuriyetçi meslek gelenekleri ciddi sızmalara engel olmaktadır. Monşerlik fitnesinin gerçek nedeni budur. Yoksa, hariciyecilik ya aile geleneğidir ya da mensuplarının çoğunun ailesi öğretmen, memur ve orta sınıf gruplarındandır.