Sadece İstanbul’daki öğrenci sayısı Avrupa’daki dört ülkenin nüfusundan daha fazla.
Bu yüzden velilerin ekonomik güçleri oranında çocuklarının gittiği devlet okullarına maddi yardımda bulunmaları gerektiğine inanırım. Ancak bu iş giderek yardımdan çıkıp, garip bir zorlamaya dönüşmeye başladı.
İstanbul’da, bir baba çocuğunu bir devlet okuluna kayıt ettirmek ister.
Kayıt için üç top A4 kağıdı, 100 TL aidat ücreti istenir ki, hemen her okulda velilerden benzer şeyler isteniyor.
Ancak işin kabul edilemez bulduğum yeri, bu iki madde değil.
Okul idarecileri babaya, “Eğer öğretmen seçmek istiyorsanız, bunun için de 500 lira daha vermeniz gerekir” diyorlar.
Nasıl yani? Babasının çok parası olan özel okullarda okuyacak, babasının az parası olan devlet okulunda öğretmen seçerek, babasının hiç parası olmayan da en kötü sınıfa mı alınacak?
Eğitimde fırsat eşitliği dediğimiz şey ütopya, onu anladık da bu kadarı da fazla ama.
Milli Eğitim Bakanlığı yetkilileri eğer ilgilenmek isterlerse okulun ve velinin adı bende var.