'Bir babamız yok ki gelip bisikletimi tamir etsin...'Bunu söyleyen 8-9 yaşında bir erkek çocuğuydu, Ankara’da askeri bir lojmanın bahçesinde söylendi bu söz.O sözü duyan ve o sırada servisten inip, evine gitmekte olan bir subay, çantasını bırakıp, çocuğun yanına oturdu, bisikletini tamir etti.Babası Güneydoğu’da görev yapan bir subayın eşinin ağzından anlatılıyordu bu sahne “Güneydoğu’dan Öyküler” kitabında.O çocuk, çok özlediği babasının yanına gitmek için evden kaçtı bir gece, sabah, yakınlardaki hangarlardan birindeki helikopterin içinde buldular onu, “Babam beni çağırdı, beni hemen götürün” diye bağırıyordu, annesine teslim...