İmanı olduğu hâlde, imanının gitmesine sebep olan kırk kadar hâl vardır...
Sual: İmanın gitmesine sebep olan söz ve hâller var mıdır, varsa
nelerdir?
Cevap: Konu ile alakalı olarak Miftâh-ul-Cennet kitabında deniyor
ki:
“İmanı olduğu hâlde, ileride imanının gitmesine sebep olan şeyler
kırk kadardır:
1-Bidat sahibi yani itikadı bozuk olmak. 2-Zayıf yani amelsiz iman.
3-Dokuz uzvunu doğru yoldan çıkarmak. 4-Büyük günah işlemeye devam
etmek. 5-Nimet-i İslâma şükrünü kesmek. 6-İmansız gitmekten
korkmamak. 7-Zulmetmek. 8-Sünnet üzere okunan ezanı dinlememek.
9-Anaya babaya âsi olmak. Onların İslâmiyete uygun, mubah olan
emirlerini sert sözle reddetmek. 10-Doğru olsa bile, çok yemin
etmek. 11-Namazda tadil-i erkanı terk etmek. Tadil-i erkan, hiç
hareket etmeden sübhanallah diyecek kadar durmaktır. 12-Namazı
ehemmiyetsiz sanıp, öğrenmesine ve çoluk çocuğuna öğretmeye
ehemmiyet, önem vermemek. 13-Şarap ve fazlası sarhoş eden her
içkiyi, az da olsa, içmek. 14-Müminlere eziyet etmek. 15-Yalan yere
evliyalık ve din bilgisi satmak. Ehl-i sünnet bilgilerini
öğrenmeyip, kendini din adamı olarak tanıtmak. 16-Günahını unutmak,
küçük görmek. 17-Kibirli olmak, yani kendisini beğenmek. 18-Ucub,
yani ilim ve amelim çoktur demek. 19-Münafıklık, ikiyüzlülük.
20-Hased etmek, din kardeşini çekememek. 21-Devletin ve üstadının
İslâmiyete muhalif olmayan sözünü yapmamak. 22-Bir kimseyi tecrübe
etmeden, iyi demek. 23-Yalanda ısrar etmek. 24-Ulemadan kaçmak,
ehl-i sünnet âlimlerinin kitaplarını okumamak. 25-Bıyıklarını
sünnet miktarından ziyade fazla uzatmak. 26-Erkekler ipek giymek.
27-Gıybet etmekte ısrar etmek.