Faytoncular arasında vahşi bir “para kazanma” aracına dönüştü,
çok sayıda at telef oldu. İnsanlık/uygarlık ile atlar arasındaki
kadim ilişki Büyükada’da bozuldu.
At, uygarlığımızın taşıyıcısı oldu. Şüphesiz savaşlarda, yollarda
insanların ölüm kaderini onlar da paylaştı.. Onlara insanlık adına
çok şey borçluyuz. Bir canlı olarak da, tarihsel beraberliğimiz
anısına da bu kötü muameleyi asla kabul edemeyiz. Şüphesiz
faytoncular arasında atlarını çok seven ve iyi bakanlar olduğunu
biliyoruz. Ama onların varlığı durumu değiştirmiyor.
At-insan ilişkisi bozulunca..
At ile insan
ilişkisi karşılıklı çıkarlara dayanıyor. Atların varlığı bu ilişki
çerçevesinde sürüyor. Yoksa bugün at nesli ancak hayvanat
bahçelerinde müzelik olarak sürebilirdi ve zamanla da
“tehlike altındaki canlılar kırmızı
listesi” içine girerdi.