Önceki gün New York Times'da geçen beş ayın fotoğraflarına bakarken bir kez daha zaman mefhumunu kaybettiğimizi fark ettim. Gazete COVID-19 salgını başladıktan sonra aniden kapanan, sonra protestolarla sarsılan, şimdi de yavaş yavaş açılmaya başlayan şehirden kareleri derledi. Terk edilen sokaklar, kapanan tiyatrolar, maskeli yaşam, salgına rağmen adalet için sokaklara dökülen on binlerce insan, boş trenler, kaldırımlara yayılan lokantalar... Öyle ya da böyle üzerinden beş ay geçti, ama hayata dair bütün alışkanlarımız, hayatı algılayış şeklimiz değişti bu arada. Bütün hepsini bir tek yıla mı sığdırdık? Ben şu anda Ağustos ayı olduğuna...