Başlangıçta ses (söz) vardı demek sessizliğin doğasını dolaylı itiraftır. Ve sessizliğin sadece dinginliğini değil diriliğini de ima eder. O sebepten gerek sükun, gerekse huzur olsun onu isteyenin derdi, özündeki ebedi mayaya dönmek ve ona teslim olmayı da içerir. Gerçi sesle ayrışır varlıklar birbirlerinden ama onları var kılan asıl değer bir sese sahip olmaları değil, sessizliğin dengesine erişmeleridir. Sessizlikte güven seste şüphe vardır hep. Sessizlik taklit edilemez. Ses ise hem kaydedilir hem de tatlidi yapılabilir. Ormanda otlayan bir ceylan avcı ayağının çıkardığı çıtırtıdan bu sebeple endişe duyar. Çünkü avcı sesi saklama derdindedir. Yoksa zaten etrafta her tür doğal ses vardır. Kalp de normal halinde atarken de ses çıkarır ama sanki sessizmiş sanılır. Ne zaman ki hastalık başlar işte o vakit vücudun...