Daha baştan, yola koyulurken kendiliğinden ayrışır doğaları gereği siyaset ile edebiyat. Tarih göstermiştir ki en uzun süreli ve güçlü iktidarlar bile zeval bulur. Bu bağlamda siyaset zeval içinde bir süreklilik istencidir. Edebiyat ise tam da zevali aştığı, ölümsüzlüğe talip olup yok oluşu karşısına alabildiği derecede var olur. Ölümden korkmakla ölümsüz olmayı istemek kategorik olarak bir olmadığına göre iktidarların her vesileyle gürleyişleri ile edebiyatın sakin duruşunu ontolojik olarak başta iyi ayrıştırmak gerekir. Edebiyat iktidarların ölüm korkusunun bir efekti, dayanağı hatta yazıcısına dönüştüğü sürece sonuç toplu ölümden öte geçemez. Siyaset topluma doğrudur edebiyat ise insana. Toplum gevşektir insan ise kavi. Biri dilin kömürünü kullanır diğeri iliğini. Siyaset ikna...