Derler ki kurumuş keresteler içinde en sağlam ve inatçısı dut ağacınınkidir. Dileyen eline bir çivi ve çekip alıp denesin. Yaprağa serip de meyveye durunca orasına burasına çıkıp o yönden bu yöne çekilmesine rağmen esneyip kırılmadığına bakılırsa bu hüküm çoktan doğrudur. Kış gelip de onca savunmasızlığıyla bir deri bir kemik kaldıktan sonra ilk yazda bütün saltanatıyla kurulan yaprak çağlayanına dikkat edildiğinde onun az candan şarkıcı olmadığı anlaşılacaktır. Zaten sonbaharın neredeyse asıl saltanatı onunladır. Bakmayın siz çınarın gururuna, don yemiş boz kahverengiden toprak çürüğüne fakat asıl kehribar sarılığına büründüğünde bir dut ağacı sonbaharı hepten teslim alır. Ölürken bu denli görkemli ve inatçı olan...