Eninde sonunda “bir kulüp başkanının ‘Futbol Federasyonu Başkanı’nı istifa ettirme tutkusu’, döndü dolaştı, ülkenin iki büyük takımı arasındaki bir kupa maçının, iki ülke arasında siyasi, diplomatik ve sosyal krize dönüşmesi” ile noktalandı. Hem de “iki ülkenin ve halklarının ‘kırmızı çizgileri’ çok açık şekilde bilinirken, “pişmiş aşa su katılarak” her şey bitmiş, protokoller imzalanmış, maçın oynanacağı stadın kapıları açılmış, tribünlere binlerce seyirci girmişken, maçın oynanacağı ülkenin ‘kırmızı çizgisini aşacak’ bir emrivaki talebi ile… Dahası Türkiye’nin en anlamlı ve vazgeçilmez çizgisini, ‘Atatürk’ün adını’ masaya koyarak… Krallarından veliahtlarına, prenslerinden, bakanlarına kadar hiçbir yöneticisinin...