Sultanların, mübarek gecelerdeki “Ayasofya” tercihini, “Ama ben temelden camiyim” diye biraz tepeden bakan Süleymaniye, sol yanındaki ihtişamdan gözü kamaşan Sultanahmet hep kıskanırdı.
Tarih 3 Şubat 1932. Yine bir “Kadir Gecesi”ydi. Bütün İstanbul; Ayasofya Camii’nde ve önündeki meydanda toplanmıştı.
Fakat o gece Ayasofya’da bir gariplik vardı. Her taraf polis-jandarma müfrezesi kaynıyor, camilerde görmeye hiç alışık olmadıkları tipler ortada telaşlı telaşlı dolaşıyordu. Hele cami balkonlarına dizilmiş fötr şapkalı; puro tüttüren gavur tipleri kimsenin aklı almıyordu.
Camiye girebilenlerin şaşkınlığı daha da artıyordu.