Umutsuzluk, çaresizlik ve öfke... Renzi’yi
tahtından eden uzun dalga bu oldu.
Merkez solun gelecek vaat eden lideri olarak bundan üç yıl önce göz
kamaştırıcı bir çıkış yakalayan, partisinin önseçiminde yüzde 70
oyla “popülarite rekorları” kıran, 2014 son Avrupa
Parlamentosu seçiminde hiçbir merkez sol liderin sağlayamadığı
destekle “yüzde 41” oy alan İtalya’nın merkez sol
başbakanı Renzi, pazar günkü anayasa değişikliği referandumunda
tepetaklak yere çakıldı.
Renzi’nin oylamayı kişiselleştirerek şansını fazla zorladığı
kampanya boyunca hissedilse de, katılım oranı çok yüksek (yüzde 70)
bir referandumda “yüzde 60” oranında “hayır”ı kimse
beklemiyordu.
Kaybetse de.. İtalya Başbakanı’nın daha dar bir marjla kaybetmesi
umuluyordu.
Bu nedenle bizzat Renzi’nin önerdiği bir referandumun “yüzde
60” “hayır”la geri çevrilmesi gerçek bir şok etkisi
yarattı.
Pazardan beri şimdi bu “hayır”ların analizi yapılıyor.
Tsunami boyutunda tepki
Merkez sola ve ülkeye “istikrar” getirmesi umulan bir
liderin şimdi birdenbire niye “tsunami” boyutunda
tepkiyle geri çevrildiği araştırılıyor.
Hezimetin çeşitli nedenleri var.
Her şeyden önce çok teknik bir konu olan “anayasa
reformunu”, eğitimli ülkelerde bile halka anlatmak kolay
değil.