Hazreti Peygamber anlatıyor: Üç kişi yolda giderken sağanak
yağmura yakalanıp bir dağın mağarasına sığındılar. Sığındıkları
mağaranın önüne, dağın üzerinden bir kaya düşüverdi ve mağaranın
ağzını kapattı. Bunun üzerine içlerinden biri şöyle dedi: "Allah
için işlediğimiz bir iş varsa hatırlayalım ve onu vesile ederek
Allah'a dua edelim, belki bizi bu beladan kurtarır."
Sonra içlerinden biri, "Ey Rabbim, benim pek yaşlı anne ve babam
vardı, bir de küçücük çocuklarım. Onlara ben bakardım. Otlaktan
koyunlarımla döndüğümde, koyunları sağar ve yavrularımdan önce anne
babama süt içirir, onları beslerdim. Bir gün geç kaldım, karanlık
bastıktan sonra gelebildim ve anne babamı uyumuş olarak buldum.
Yine her zamanki gibi koyunlarımı sağdım, çocuklarım açlıktan
ağladıkları halde, anne babamdan önce onları beslemeyi, onlara süt
içirmeyi uygun bulmadım. Anne babamı uyandırmaya kıyamadığım için,
sabaha kadar başuçlarında bekledim. Ya Rabbi eğer bu amelim senin
yanında kabul olunup rızanı kazanmışsa, göğü görecek kadar olsun,
önümüzü açıver" dedi.