Duayı ihmal ediyoruz. Sadece belli zamanlarda veya belli
hâllerde dua etmemiz gerektiğini sanıyoruz. Halbuki insan her an
ellerini ve kalbini duaya açmalıdır. Duayla kişi derdini Rabb'ine
açıyor ve ondan talepte bulunuyor. Bu ne kadar özel bir hâldir.
Zora düşen zordayken elini açıyor da o zordan kurtulunca bir hamd
ve şükrü dahi esirgiyorsa nankör olur. Hastalanınca hastalığı
gitsin diye yalvaran, oradan çıkınca sadaka dağıtmıyor, hamdini
tazelemiyorsa yanlış yapıyor demektir. "Şu işim
olursa şu işi yapacağım" diyen, o işinin
olduğunu görmesine rağmen sözünü unutuyorsa en azından
vefasızdır.
YÜREKTEN İSTEYİN
Dua bir çağrıdır, kapıya gelmektir. Dua, hâli yüce Allah'a arz
etmektir. Dua, çaresizliği ve yetmezliği itiraf etmektir. Dua,
nimetin şükrünü ilan etmektir....