Meryem Suresi iki peygamberle ilgili dikkat çekici iki ayet
sunar. Meryem suresinin 15. Ayetinde Hz. Yahya ile ilgili şöyle
buyurur; "Ona selam olsun. Doğduğu gün, öleceği gün ve diri olarak
kaldırılacağı gün de ona selam olsun."
Yine aynı surenin 33. Ayetinde Hz. İsa'nın ağzından şöyle buyurur:
"Ve selam olsun bana. Doğduğum gün, öleceğim gün ve diriltileceğim
gün bana selam olsun."
Yüce Rabbimiz Hz. Yahya'ya selam ederken, Hz. İsa'nın kendi kendine
selam getirdiğini de haber verir.
Bu ayetten peygamberlerin doğduğu ve vefat ettiği günler ile
diriltilecekleri mahşer gününün özel olduğunu öğrenmiş oluyoruz.
Sıradan günler değildir peygamberlerin doğdukları günler.
Bu ayetler peygamberimizin mevlid kandiline açık bir işaret
sayılabilir. Çünkü peygamberlerin doğum gününe ve selama dikkat;
Onları doğru bir tarzda anmaya da cevaz verir. Mevlid Kandilindeki
Salatu selam, Kuran-ı Kerim kıratı, müminlerin kandilleşmesi hepsi
selam kelimesinin birer izahı anlamındadır. Bir peygamberle ilgili
bir hüküm diğer peygamberlerle ilgili de geçerlidir.
Yine bu suredeki Hz. Yahya'ya (Hz. İsa'nın teyze oğlu) Yüce
Allah'ın aracısız selam etmesi ile Hz. İsa'nın ise kendine selam
etmesi dikkat çekicidir. Hz. İsa derece olarak daha yukarıda
olmakla beraber Yüce Rabbin Hz. İsa'ya selamı Hz. İsa'ya bırakması
ve ama Hz. Yahya'ya selamı kendi Yüce zatından yapması da mesaj
vericidir. Önemsiz peygamber yoktur. Yüce Allah böylece Hz.
Yahya'yı derece olarak da yüceltmiştir. Nurun ala nur.