En bedbaht insan yaratanını unutup nefsini ilahlaştıran
insandır. Bu insan nefsinin ve aklının
taleplerini Rabbin yerine koyar. Kendi hayal
dünyasında bir dünya kurar. Kendine göre kurallar, kutsallar,
evetler, hayırlar koyar. Artık onun için ne yaratanın, ne
kitapların, ne de peygamberlerin bir önemi yoktur. Zira
saydıklarımı reddeden her insanın varacağı yol bu yoldur.
Ya hayatı boyunca böyle yaşar. Kendince bir din kurar. Hatta yer
yer bu dinine uygun olan ayetler, hadisler okur. Kendini oyalar.
Böyle yaşar. Böyle devam eder. Veyahut da hayatının ilerleyen
yaşında nefsini...