Hazreti Muhammed (SAV) dünyevi bir sıkıntıyla daraldığında
namaza dururdu. Namazla huzur bulurdu. Namaz bir inşirahtır. Kalbin
huzurudur. Miracı hatırlamadır.
Hadis kitapları der ki: Hz. Peygamber sıkıntılı bir hâl ile
karşılaşınca namaza dururdu, zira namaz ile Allah'tan dilenir: "Ey
iman edenler! Sabrederek ve namaz kılarak Allah'tan yardım dileyin.
Şüphe yok ki, Allah sabredenlerle beraberdir." (Bakara/153)
En daraldığında Hz. Bilal'e döner ve şöyle derdi: "Kalk Bilal! Ezan
oku. Bizi rahatlat."
Namazda sağa-sola bakmak mekruh sayılmış. Efendimiz, kalp
huzuruyla, Rabb'in huzurunda derli toplu durarak secde yerine ve
ayak ucuna bakardı. Kalbi ve göğsü körük gibi atardı. Bazen
saatlerce tek ayet okur, sabahı bu ayetle ederdi. Tek ayet.
Manasını düşünerek. Namazda görünüşün derli toplu olması lazım da,
esas olan iç âlemin derli toplu olmasıdır.
Onun...