Türkiye’de ‘niyet okuma’ makbul sayılmaz…
Özellikle entelektüel hayatın kamuoyuna yansıdığı medya mecralarında…
‘Yani şunu mu demek istiyorsunuz’ veya ‘lafınız buraya geliyor’ dediğinizde, ‘niyet okumayın kardeşim’ azarını işitirsiniz…
Dış işlerde ‘niyet okumamak’ tehlikelidir. Zaten niyetleri(ni) okumaya okumaya başımıza geldi bu kadar iş…
Sık tekrarladığım bir bilmece var; “Dört ayaklı, tüylü, süt içer, ‘miyav miyav’ der”?
Kedi?