Böyle bir ihtimal var. Vatandaşın bir bölümü “kocamdır,
döver de sever de…” öğrenilmiş çaresizliğine
sığınabilir! Seçim sandıklarında bu kez “çaresizin
korkaklığı” pişiyor olabilir.
Yeni bir anket yapılmış.
17 yıldır tüm seçimlerde iktidara oy vermiş her 100 vatandaştan
44’ü “ekonominin kötüye gitmesinin nedenini iktidarın
yanlış, israfçı, yiyici, yedirici, kayırıcı, kentlerde yandaş
müteahhitler için beton rantı yaratıp kırsalda ise tarımı can
evinden vurarak patates kuyrukları peydahlama
beceriksizliğine” bağlıyormuş ve “Ya ekonomi
çökerse…” diye büyük bir korku içinde
kıvranıyormuş.
Hep iktidara oy vermiş.
Reis demiş.
Başka bir şey dememiş.
Şimdi korku içinde.
Ödleri kopartan korku:
Ya ekonomi çökerse!
Çöküntüyü kim düzeltecek?
★★★
Gazetelerin üçüncü sayfalarda ara sıra görüp okuduğumuz; “kadın şiddeti- aile dramı- kocaların kadınlarını bıçaklaması” haberleri içinde en aklımda kalanı şu olmuş: Konya’da üç çocuk annesi bir hanım rahatsızlanmış, eşi onu hastaneye götürmüştü. Fırsatını bulan kadın hastane polisine kocasının kendisini dövdüğünü söylemiş ve şikayetçi olmuştu. Tedavi tamamlanınca da polis, kadına “kocandır, döver de sever de…” diye öğüt vermiş, kadını evine göndermişlerdi. Üç gün sonra aynı kadın çığlıklar ve kanlar içinde evinden fırlamış, yakındaki lokantaya sığınıp “Kocam beni bıçakladı. Ölüyorum. Beni hastaneye yetiştirin” diye feryat etmişti. Kadın hastaneye yetiştirilmiş ve yine aynı polislere “Kocamdan şikayetçiyim… Beni bıçakladı…” demişti. Tedaviden sonra aynı kadının ağzından “şikayetimi geri alıyorum… Kocamdır, bıçaklar da sever de…” sözleri polis tutanağına yazılmıştı.
★★★
Bu nedir?
Öğrenilmiş çaresizlik.
Kimsesizin korkaklığı.
Çöküntüyü sineye çekiş.
İktidarın ekonomiyi kötü yönettiğini; pahalılığın alev olup
mutfakları yaktığını, işsizliğin şahlanarak 10 kişinin alınacağı
bir işe 10 bin kişinin başvurur hale geldiğini, iş bulabilenlerin
de 9 milyonunun “sefalet ücreti” ile
çalışmaya razı olduğunu görüyor; fakat “bu durumda ben
oyumu muhalefet partilerine veririm… Bu iktidara tokadım acı
olacak… Ona dersini vereceğim…” demiyor.
Diyemiyor.
“Ya ekonomi çökerse…” diye dövünüyor,
kıvranıyor ve “Ekonomiyi çöküntüye Reis soktu,
çöküntüden de Reis kurtarır… ” öğrenilmiş
çaresizliğine sarılıyor. Kocamdır, bıçaklar da sever de diyen
çaresiz kadınlar gibi…
Bıçak yiyenin eksik cesareti.
Ve muhalefetin hımbıl ayıbı!
“Ekonominin içine düşürüldüğü bu ağır çöküntüyü şunları
adım adım yaparak biz düzeltiriz” diyebilecek
bir “güven yükseltici
şahlanış” sunamadı.
Sandığa 20 gün var.
İktidara oy verip de şimdi kızanlar, eksik cesaretlerini
yükseltecek yeni kurtarıcı arıyor.
20 gün, az zaman değil.
Bıçak yiyenler bekliyor!
Hımbılın canı cehenneme!
KALEMİN GÖR DEDİĞİ