Bugün bayram. Tüm acılara ve sıkıntılara rağmen, hepimize bayram tadında bir bayram diliyorum. İki yıl önce bugün bu kutlu günler için yazdıklarımın bir bölümünü izninizle tekrar sizlerle paylaşmak istiyorum:
‘...Bir kutlu günün arefesindeyiz.
Öncesinde yani, kapısında.
Kul olmanın teslimiyeti ve huzuruyla.
O’na yaklaşmanın heyecanıyla.
Şimdi, şu anda kainatın merkezinde ‘vakfe duran’larla.
Gerçek bir ‘aşk’la kurumuş dudaklardan yükselen dualarla.
Kabe’nin Rabbi’ne...
Kimsesizlerin,
Zulme uğramışların,
Yolda kalmışların,
Terkedilmişlerin Rabbi’ne...
Alemlerin Rabbi’ne...
***
Sevgili’ye yakın olmak ve O’nunla var olmak için, ‘kendi’ni değil, ‘kendinden olan’ı feda etmen istenmişti.
Emir buydu.
İbrahim’den istenen İsmail’i feda etmekti.