Eğlence demek olan “levh”in aslı gaflet olduğundan “ilha” eğlenmek, boş bir şey ile aldatarak, meşgul ederek oyalamak, işinden alıkoymaktır. İşten kasıt zikir, marifet (bilgi), tefekkür, şükür, taat ve ibadet, hayra hizmet vb. gibi eylemlerdir.
Tekâsür: Çokluk kuruntusu, gururu, iddiası demektir ki, “kesret”ten gelir.
Biz çoğuz, hayır biz daha çoğuz diye birbirleriyle çokluk yarışı, çokluk gösterisi etmek, övünmek insanoğlunun kapılıp aldandığı bir gurur halidir.
Tekâsür ahirette işe yaramayacak, tartıda ağır basmayacak şeylerin çokluğu ile övünmektir ki, niceliğe delâlet eder. Dünya malı, dünya sevgisi, güç temerküzü vb. diyebiliriz.