Epeyce bir zamandan beri hep aynı şeyden bahsettiğim anlaşılmıştır.
Nedir o?
Ahtapotun kolları gibi tüm dünyayı avucuna almış ezen kapitalizmin zulmü.
Kapitalizmi eleştiren, ona sövüp sayan, bu hegemonik cellattan kurtulmamız gerektiğini haykıran çok insan, çok yazı, çok kitap var.
Ben de onlardan biriyim galiba.
Bende bir hikâyecinin hissiyatı, isyanı var. Bilimsel, felsefî, akademik birikimim yok sayılır. Peki, nedir bu cesaret, bu celal? Cahil cesur olur derler, o mu?