Ben uzun zaman resimle uğraştım. İlk ve orta tahsilim sırasında bu işe epey emek verdim. Eğer yaşıyorsa Allah ömrünü uzun etsin, öldü ise rahmet etsin, ortaokuldaki resim öğretmenimiz Nurettin Elbaşı’nın üzerimde hakkı vardır. Benim gibi hevesli çocukları okul dağıldıktan sonra atelyede toplar, bizimle tek tek ilgilenirdi. Liseyi bitirdikten sonra Güzel Sanatlar Akademisi’ne girmek istedim. Lakin kapısından döndüm. Bu bir uzun hikâyedir.
Erzurum Atatürk Üniversitesi Edebiyat Bölümü’nde okurken resme olan hevesim devam ediyordu. Fakir ve hasta bir arkadaşın tedavi giderlerini karşılamak üzere, biri karikatür öteki resim çalışan iki arkadaşla birlikte bir sergi açmaya karar verdik.
1967 kışı olabilir, aylardan Ramazan. Çalışacak yer bulamamış, idareye başvurmuştum. Bana fakültenin bir sınıfını verdiler. Geceleri çalışıyorum. İftarı da orada açıyorum. Bir seferinde elektirik ocağında patates...