Dış politikada hakkaniyet ve adalet diye bir şey olsa Türkiye’nin özellikle Suriye konusunda ABD’nin istemediği her şeyi yapma hakkı vardır. Toplamda bugün bir Rusya-İran-Esad zaferine dönüşen bu meselede bütün avantajları kaybettiren tercihler daha doğrusu tercihsizlikler Obama yönetiminin platonik politikalarının eseridir. Durdukça kaybettik, o bekledikçe biz geriledik… Özellikle ikinci kez seçilmek üzereyken eski Başkan’a yönelik hayalci beklentiler hatırlandıkça, kayıplarımızın ne kadar aşikare geldiğini anlaşılacaktır. Öte yandan, ABD politika değişikliğini en başta bizim gibi müttefiklerine anlatmadı değil. Bu konuda verdiği işaretler de inandırıcı olamadı! Zira, ‘koskoca Amerika, böylesine stratejik öneme sahip bir sahayı Rusya’ya bırakacak değil ya’ türünden tahminler bu işaretleri görünmez kıldı. En nihayet Obama yönetimi Esad’ın kimyasal silah kullanımına da başını çevirince muhtemelen Moskova bile, Washington’un bu kadar ilgisizliğini bir rüyada yaşamanın mutluluğuyla değerlendirmişti. Daha fazlasını da değerlendiler; hem Suriye’de sonsuza kadar yıkılmaz üs ve kontrol bölgeleri oluşturdular hem de dünyanın gözü önünde Esad’ı yeniden legal lider statüsüne taşıdılar. *** Gelelim ikinci safhaya… Obama yönetimi Türkiye’nin istediklerini yapmadı ama Trump daha da büyük bir felaket oldu. Bu kez Ankara’nın istemedikleri de yapılmaya başlandı. Güçlü silahlarla donatılıp büyütülen YPG birlikleri Trump’ın eseridir.